Yalnızca son altı ayda 1500'den fazla sivil öldürüldü. On binlerce Afgan ise savaşın neden olduğu açlık, hastalık, tıbbi yetersizlikler ve mültecilik şartları nedeniyle hayatını kaybetti. Evleri olanlarsa işsizlik, yoksulluk, açlık, su ve giyecek sıkıntısıyla boğuşuyor. Her üç Afgan'dan biri ciddi yoksulluk çekiyor. 30 milyon civarında nüfusa sahip olan Afganistan'da, yaklaşık 20 milyon insan günlük 1,5 dolarla yaşamaya çalışıyor. İşgal, 650 bin'den fazla insanı evini terk etmeye zorlandı.

Binlerce Afgan vatandaşı da tutuklandı, ağır işkencelerden geçirildi. CIA insansız uçakları ve ABD helikopterleri ile Pakistan'a da taşınan savaşta, Pakistan-Afganistan sınırında yüzlerce insan hayatını kaybetti. Afganistan'da halkın yaklaşık yarısı işsiz, yüzde 70'i kronik açlık çekiyor. Ortalama yaşam süresi 43,1 yıl. Okuma yazma oranı işgalin başında yüzde 28,7 iken bugün yüzde 23,5'e düştü. Afgan halkının sadece yüzde 13'ü içme suyuna ulaşabiliyor. Sadece yüzde 6'lık bir kesim elektriğe sahip. Doğum sırasında 55'te 1 hayatta kalma oranı ile Afganistan, hala kadınların doğum yapması açısından ikinci en tehlikeli ülke durumunda.

Afgan bebeklerinin yüzde 25'i beşinci yaş günlerinden önce ölüm riski ile karşı karşıya İşgal askerlerinin sayısı 10 katına çıkarken, Afganlar başkan ve milletvekillerini seçmek için 4 kez sandığa gitti. Ülkeye milyarlarca dolar uluslararası yardım yağdı, ancak bu paranın büyük kısmı aynı insanların cebine ya da batılı şirketlerin kasasına girdi. Son 3 yılda direniş yayıldı ve yoğunluk kazandı. ABD'ye ikinci Vietnam'ını yaşatan savaş, can kayıplarının yanı sıra derin bir maliyete de yol açtı. ABD askerlerinin Afganistan'da konuşlanmasının bir haftalık maliyeti şu anda iki milyar doları geçiyor. ABD'nin 11 Eylül 2001 sonrasında girdiği Afganistan ve Irak'ta şimdiye kadar yaptığı askeri harcamaları ise 1 trilyon doları buldu.