Ona da Allah'ın kitabından bir ayet sordum Yine amacım beni alıp götürmesi idi Ama yapmadı Biraz sonra Rasulullah sav oradan geçti Halimi anladı ve: - Ebu Hüreyre , beni takip et, dedi Rasulullah sav'in peşine takılıp gittim İçeride bir kapta süt gördüm Bir yerden hediye gelmişti Rasulullah sav bana: - Suffa ehline git, onları yanıma çağır, dedi Ehl -i Suffa , müslümanların misafiriydiler Aileleri ve malları yoktu Rasulullah sav bir hediye gelince bir kısmını onlara verirdi Ben ise o sütü kendim içmek ümidindeydim

Suffa ehline giden elçi benim; onlar gelince sütü onlara dağıtacak olan ben olacağım, bana bir şey kalmayacak diye üzüldüm Ama Allah ve Rasulü'nün emrine itaat gerektiğinden, çıkıp onların yanına gittim, Rasulullah'ın evine davet ettim Onlar da geldiler, izinle içeri girip oturdular Rasulullah'ın emriyle kâseyi aldım, sütü dağıtmaya başladım Gelenler sırasıyla bardağı alıyor, doyasıya içtikten sonra geri veriyordu En sonunda Rasulullah sav'e verdim, bardağı eline aldı İçinde biraz süt kalmıştı Sonra bana baktı ve gülümsedi: - Ey Ebu Hirr ! İkimiz kaldık, dedi - Doğru söyledin ya Rasulallah , dedim - Otur sen de iç, dedi Oturdum, içtim Sonra bana: - İç , dedi Ben yine içtim İç dedi, yine içtim O içmemi söyledikçe ben de içmeye devam ediyordum Nihayetinde dedim ki:

- Ey Allah'ın Rasulü , artık içmeye imkan yok Seni hak peygamber olarak gönderen Allah'a yemin ederim ki, bende süte yer kalmadı! - Öyleyse kâseyi bana ver, dedi Ben de süt kâsesini ona verdim İçinde kalan sütü kendisi içti Müsnedü'l -İmam Ahmed İbn Hanbel ( Beyrut-1997 ), 16/397-99, Hd  10679; İbn Kesîr: el- Bidaye ve'n - Nihaye , 6/ 479-80